Welkom

Welkom op de site van Stichting Help Onderwijs Papua!

Stichting Help Onderwijs Papua (Stichting HOP) is mei 2011 opgericht en wil graag een bijdrage leveren in de moeilijke onderwijssituatie in Papua (Indonesië).
Zij wil de kansarme kinderen in Papua de gelegenheid geven om goed onderwijs te kunnen volgen.

maandag 17 oktober 2011

Visum en ander nieuws uit Papua


We ontvingen weer een bericht over de laatste ontwikkelingen in Papua. Fijn ook dat het visum geregeld is! Toch wel een belangrijke voorwaarde om te kunnen blijven........

Afgelopen week naar de kust geweest voor vingerafdrukken. Het visum is gelukkig weer voor een jaar rond. Daarna ben ik twee dagen in Sentani gebleven. Echt van alles gedaan. Sowieso boodschappen voor de trainingen in Wamena. Daarnaast allerlei gesprekken. Bij verschillende scholen die in een groter verband werken, heb ik een brochure achtergelaten. De school die gesteund wordt door de christelijke universiteit in Jakarta werd bemand door allerlei goed opgeleide en gemotiveerde jonge mensen. Echter, ze moeten al hun lessen zelf maken. Dat valt toch echt niet mee als je net van de lerarenopleiding afkomt en weinig naslagwerken hebt.
Ik heb in een gesprek met het hoofd onderwijs van de provincie nogmaals gepresenteerd waar we mee bezig zijn. Hij gaf zijn hoofd curriculum de opdracht om de voorbeeldlessen uit de brochure te laten onderzoeken. Dat moesten ze dan doen met de gedachte dat het geschikt moet zijn voor buiten de stad. M.i. is het vak rekenen ook voor scholen in de stad nog wel geschikt, maar het vak Indonesisch is voor in de stad inderdaad wat simpel. Erg positief dat hij deze opdracht gaf, dat betekent dat hij er wel wat in ziet.


Gedurende deze dagen betaalde USAID een auto. Ik had een interessant inkijkje in de gedachtegang van de chauffeur en zijn familie. De laatste avond reden twee van zijn achternichten een stukje mee. Een van hen komt uit Toradja (Sulawesi). Haar oma was overleden en zou maandag begraven worden. Haar familie vroeg zich in alle gemoede af hoe dat nu toch moest. Vlak daarvoor was een ander familielid al overleden, er was geen geld meer om een grootse Toradjabegrafenis te organiseren. De chauffeur vroeg zich af waarom ze haar dan niet later zouden begraven, dat was toch Toradja gewoonte. Wachten met begraven tot er genoeg geld is om veel varkens en karbouwen te slachten (de overledene wordt dan zo lang bewaard op de zolder). Het meisje zei dat ze het ook niet snapte. Haar oom was ook boos geworden over het feit dat het allemaal zo snel moest, hij wilde dat zijn dochter zou afstuderen. Ze zei dat zij ook niet konden bijdragen. Haar man was AC monteur, dus ze hadden niet veel geld. Ja, ze had verkering gekregen, was zwanger geraakt en nu met hem getrouwd. Ja, gaf niet, belangrijkste is dat je man OK is, en zijn handjes niet te snel laat wapperen. “En hetzelfde geloof”, voegt de chauffeur er aan toe. Ze vertelde dat ze nu met hem meegaat; christen geworden. Mijn beschaafde taxichauffeur kon een vloek niet inhouden.

Vandaag bij een student gaan kijken die iedere week gedurende vier dagen ons curriculum uit zou proberen. Het is op de school die ons zonder poeha klas 1 (groep 3) liet overnemen. Hij kon wel wat ondersteuning gebruiken. 45 kinderen in de leeftijd van 4-10 jaar bevolkten de klas. Hij vertelde dat het vorige week nog erger was. Toen waren er alleen de oude schoolbankjes waar de kinderen met zijn achten in en op zaten. Een van de bankjes begaf het toen tijdens de les. Nu zaten ze met zijn allen op de grond achter lange tafels van 20 centimeter hoog.
Ze moesten op hun werkblad het aantal bloemetjes kleuren dat overeenkomt met het getal op het werkblad. Een deel van de kinderen had geen werkboek, een ander deel geen pen en weer een ander deel geen plaatsje aan de tafels. Aan de muren hingen geen leermiddelen. Leerzaam was dat de een deel van de  kinderen nog niet begreep dat een cijfer overeenkomt met een bepaald getal. We moeten de voorgaande lessen en werkbladen nog eens goed doorkijken op dat onderdeel. Dan blijkt weer hoe goed het is dat we zelf actie zijn gaan ondernemen om de broodnodige informatie te krijgen.