Maandag 19 maart was het kijkavond in het Nederlandse klasje. De kinderen hadden de hele klas in het thema van het heelal gebracht. Het was interessant om een maanlandschap, ruimtevaartuigen, model van de planeten, sterrenbeelden aan het plafond, etc, etc te zien. De kinderen waren er helemaal van in de wolken. De ontmoeting eindigde met zelfgemaakte landingsvaartuigen die ongekookte eieren bevatten en het afschieten van raketten met azijn en bakpoeder. Zeer spectaculair allemaal. Een uurtje later was alles weer opgeruimd en zag de klas eruit om weer stevig les in te krijgen. In de praktijk viel dat nog niet mee. Afgelopen zaterdag was er namelijk de springsale. Allerlei etenswaar en tweedehands spullen werden verkocht om boeken van te kopen voor de basisschool Koinonia te kopen. Al met al een paar honderd euro bij elkaar gebracht. De kinderen waren van tevoren helemaal in de wolken van het idee en konden het daarom haast niet opbrengen om hun schoolwerk te doen. Vandaar, het wordt weer tijd voor normale schoolweken.
Deze maandag vertrekken pa en ma weer naar Nederland, niet teveel naar het weer vragen... de laatste weken waren erg regenachtig. De brug is minimaal de helft van de tijd overstroomd, helaas. Een gegeven dat heel onhandig en tijdverslindend blijft. Gelukkig is de blokkade bij de bouw van de nieuwe brug opgeheven. De mensen schijnen rijst te hebben gekregen. Helaas zien we echter toch weinig vooruitgang op dit moment.
De landelijke overheid heeft aangekondigd dat de prijs van alle petroleumproducten per 1 april met 25% omhoog gaat. Dat is geen grap helaas.Dit betreft ook kookolie, dus de gewone man gaat dat goed merken. Dat de prijs daarmee uitkomt op 50 eurocent zegt niet zoveel, als je rekent dat de gemiddelde lonen toch zo'n 8 lager liggen dan in Nederland. In de grote steden zijn demonstraties omdat men denkt dat de prijzen van andere producten daarmee ook 25% gaan stijgen.
Over het werk aan de schoolboeken is ook genoeg te melden. USAID wil dus een hoop geld in printen van de boeken gaan stoppen. Daarnaast gaan ze zelf de verantwoording nemen voor training. Ons team geeft overigens wel informatie en advies. Al met al lijkt het goed uit te pakken. Het tijdrovende trainingsonderdeel hoeven we dus niet te doen, dat zou ook niet gaan. USAID levert de gedrukte boeken straks in Wamena af, dus dat is niet zo'n grote belasting. Ik heb de locale stichting het plan voorgelegd, tenslotte zijn zij uiteindelijk verantwoordelijk omdat hun naam eronder staat. Al met al zijn wonderen letterlijk de wereld niet uit! We hebben nooit te veel aan het drukken van de boeken durven denken, omdat het maken ervan al genoeg werk was. Nu komt men zelf over de brug!
