Welkom

Welkom op de site van Stichting Help Onderwijs Papua!

Stichting Help Onderwijs Papua (Stichting HOP) is mei 2011 opgericht en wil graag een bijdrage leveren in de moeilijke onderwijssituatie in Papua (Indonesiƫ).
Zij wil de kansarme kinderen in Papua de gelegenheid geven om goed onderwijs te kunnen volgen.

zaterdag 31 januari 2015

Afgestudeerde STKIP-studenten gebruiken nieuwe lesmethode

We hebben nu ook een afgestudeerde STKIP studente die les geeft aan een klas met kinderen die na een half jaar onderwijs nog geen 5 letters konden lezen. We hebben 100 kinderen van klas 1 getest, de helft bleek kandidaat te zijn voor haar klas. Er zitten nu regelmatig 50 kinderen in haar klas, 3-4 naast elkaar op een bankje. Omdat de meeste kinderen erg onregelmatig kwamen, hebben we ook nog een ouderontmoeting gedaan. 20 ouders van de in totaal 50 kinderen kwamen luisteren waarom ze hun kind iedere dag naar school moeten sturen en ook moeten checken of het kind daar wel aankomt en niet onderweg mete en paar vriendjes visjes gaat vangen. De kinderen die al wel meer konden zitten nu in het andere klaslokaal. 
Ik kwam op een iets rustigere dag en maakte een foto van dit meisje dat een schrijfoefening uit ons boek aan het doen is. 


Het doel van het lesgeven van de ex-STKIP studente is dat we een filmpje produceren over het effect van een half jaar lesgeven.
Afgelopen week kwam een andere ex-STKIP student onze boeken halen voor de middelbare school waar hij lesgaf. 11 van zijn leerlingen konden nog niet goed tafels en delen, 4 konden eigenlijk geen sommen boven de 10. Het resultaat van onderwijs in de dorpen is soms dramatisch.

Schrijven boeken klas 3 halverwege

We zijn bezig met het plannen van trainingen in andere plaatsen. Al zo’n 150 scholen zijn de afgelopen jaren getraind. We willen graag de boeken voor de overige scholen ook gaan uitdelen na trainingen in de betreffende plaatsen. Dit lijken ook plaatsen aan de kust te kunnen zijn.
Het schrijven van de boeken gaat ondertussen ook door. We zijn halverwege klas 3. We wachten nu nog op tekeningen van de illustrator en verbeteren inhoud en lay-out. Ik schat in dat het boek straks goede aftrek gaat vinden. Al die verhaaltjes over Papua vinden we zelf nog interessant. Een collega zei dat ze thuis steeds gevraagd wordt wat het nieuwste verhaal is, want dan moet ze dat vertellen.
De boeken van klas 1 en 2 zijn helemaal herzien. We zijn ze nu aan het printen voor de onderminister in de hoop dat we daar een aanbeveling van los kunnen krijgen. Ruim 4000(!) bladzijden dubbelzijdig op papier krijgen, valt overigens niet echt mee. De printer draait daarmee overuren. Bij het checken van de geprinte versie komen we nog wel eens wat lay-out foutjes tegen in klas 1-2 en die worden nu alsnog verbeterd. Heel positief is ook dat een andere organisatie ondertussen is begonnen een deel van onze boeken over te zetten naar de Lani stamtaal. Ik schat in dat we dan helemaal succes kunnen boeken, de kinderen in dat gebied spreken namelijk nog haast geen Indonesisch.
Het nieuwe hoofd onderwijs Papua heeft nu ook zijn aanbevelingsbrief voor onze boeken gegeven. Dat helpt in gesprekken met andere organisaties. Hopelijk gaat de lokale overheid echter ook serieuzer naar leerresultaten kijken zodat er een vergelijk plaats gaat vinden met wat voor methode je meer succes hebt. 
Nu ligt de nadruk in Papua toch vooral op het af hebben van je administratie.
Het trainingsteam van YKW gaat nog steeds scholen af. Deze week ging ik mee naar een school een half uur buiten Wamena. Er waren een paar leerkrachten les aan het geven met onze boeken. Dat is erg stimulerend. 


De foto toont de tafel van de leerkracht. Handleiding, leerlingenboek, absentenlijst, etc. Deze leerkracht is net afgestudeerd aan een universiteit op Sumatra, dat is in tijden de beste les geweest die ik gezien heb. Ze toont sowieso veel initiatief, want ze had zelf de boeken in de bibliotheek gevonden en gedacht die wil ik gaan gebruiken. Vervolgens mocht ze een training bijwonen, zegt het meestal afwezig schoolhoofd dat dat geen zin heeft, want je krijgt daar toch geen aanwezigheidstoelage (geld). Ze kwam echter toch. Een van de leerkrachten daar zei zelfs dat ze nu als leerkracht vaker les gaven dan vroeger, dat zou dan wel een mooi neveneffect zijn. Overigens gaat dat nog niet overal zonder slag of stoot. Vorige week begeleidde het team een leerkracht die het dunste boekje had uitgezocht om uit les te geven, dat was dus het boekje met testen...