Welkom

Welkom op de site van Stichting Help Onderwijs Papua!

Stichting Help Onderwijs Papua (Stichting HOP) is mei 2011 opgericht en wil graag een bijdrage leveren in de moeilijke onderwijssituatie in Papua (Indonesië).
Zij wil de kansarme kinderen in Papua de gelegenheid geven om goed onderwijs te kunnen volgen.

vrijdag 16 december 2011

Het leven in Papua

In de nieuwsbrief van afgelopen week was er veel te lezen over de voortgang van het onderwijsproject. In dit bericht kunt u/jij meer lezen over het dagelijkse leven van familie van Driel van de afgelopen twee weken. Heel interessant is ook om te lezen over het leven van de mensen uit Papua.


Twee weken was een kennis/ver familielid van ons aangekomen. Norman komt uit Schotland en voelt zich hier in de glooiende heuvels helemaal op zijn plaats. Op sommige plaatsen lijkt het soms net Schotland. Hij fiets er op een Hollandse fiets lekker op uit. Leuk om na een heel aantal jaren het contact weer op te halen.

Vrijdag en zaterdag na de aankomst van Norman zijn we als gezin en met Norman en verschillende collega’s er op uit geweest. We zijn naar een plaats gelopen dat Ugem heet, een uurtje of drie lopen vanaf Kurima. Het is daar prachtig. Ik moet zeggen dat het ook heerlijk liep over de “respectweg”. Oftewel een weg die is aangelegd door de dorpssamenlevingen en waarvoor tien keer meer is betaald dan dat de werkelijke kosten waren. Helaas kan ik dat geen respect noemen voor een goede werkhouding, maar is het het bederven van een ethiek van hard werken. En dat die ethiek bij de oudere generatie ruimschoots aanwezig was, was wel te zien bij de aanleg van de groentetuinen. Een paar mannen van een jaar of 60-65 (in peniskokers) waren daar tot 30 minuten voor het donker was nog hard aan het werk. De jongere generatie was afwezig. Bewonderenswaardig om te zien hoe sterk deze mannen zijn. Men brandt een oude tuin weer helemaal schoon, plant zoete aardappelscheuten en wacht tot men kan gaan oogsten. Een maand of 5 later. De oogsten wordt niet in 1x binnengehaald, maar de vrouwen halen elke dag zoveel als ze nodig hebben. Na een maand of vier is de tuin dan leeg. De tuin ligt dan weer braak voor een jaar of 5/6. Ontzagwekkend om te bedenken dat er dus continu oude tuinen moeten worden klaargestoomd.

Onderweg natuurlijk met veel kinderen een praatje aangeknoopt. De meesten hebben vanaf nu tot half januari vrij. Het huis waar we overnachtten, wordt gerund door een schoolhoofd die wel les lijkt te geven. Helaas met weinig effect, want de kinderen van zijn zesde klas konden tellen met sprongen van 5 niet doorzetten tot boven het getal 100. Ik zag op het lesrooster dat er dan ook maar 1x per week rekenen en 2x per week taal was gepland. We zijn er duidelijk nog niet. Andere kinderen kwamen net uit school. Toen ik vroeg wat ze geleerd hadden, zeiden ze eerst Indonesisch, maar uiteindelijk bleek het aardrijkskunde te zijn. Waar het over ging wisten ze niet meer. Ik kon niet meer van nieuwsgierigheid en ben even naar de school doorgelopen. Stonden er op bord 10 vragen met antwoorden. Zoiets van: Wie is de gouverneur van Papua? Dat hadden ze overgeschreven, zonder veel begrip. De leerkracht had waarschijnlijk de tijd doorgebracht in een andere klas of het kantoor.


Afgelopen week was de stroom er opeens voor uren af. Eerst dachten we dat het van de elektriciteitsleverancier kwam. Toen bleek dat het op het complex was. Uren gezocht naar de aanleiding. Toen het bijna donker was, zei een studente dat er eerder die dag rook uit een stoppenkastje kwam, bleek dat er een stop voor een deel gesmolten was. Overigens doen we het hier met het hele complex met 2x16 ampère. We lopen dan ook nogal eens naar de stoppenkast voorop het terrein omdat de stop er weer uitgevlogen is.
Het was ruim twee weken droog, dus afgelopen week hebben we met drums water gehaald bij een bron. We doen dan eerst een poosje heel zuinig en wassen ons met een emmertje. Er leek nog niet direct een eind aan te komen, dus toch maar actie ondernomen. Fijn dat Norman er was, hij heeft geholpen. De beheerder had een training gevolgd bij de economische poot van Oikonomos. Hij beheerde een steenbakkerij met een man uit een ander deel van Indonesië, die daar ook werkt. Verder krijgt hij dus inkomsten uit de bron. De hele stad koopt daar water. Het slachtoffer denken zit blijkbaar diep, want uiteindelijk hadden anderen toch de schuld van het feit dat hij leidt onder te weinig inkomsten.

Vorige week dinsdagochtend wilden de meiden mee met de schoolauto, was de auto al weg. Als ik de chauffeur bel, zegt hij dat hij al om 3 uur ‘s ochtends vertrokken was, omdat hij de wekelijkse benzinebon van 20 liter had gekregen. Hij dacht rond 9 uur wel terug te zijn. OK, toen zijn de kids met de fiets gegaan. De volgende ochtend komen ze bij de auto aan, zegt iemand dat de brug is ingestort. Ingestort? Grapje zeker. Het was geen grapje, maar het bericht was ook niet helemaal accuraat. Inderdaad bleek de brug over de Baliemrivier in het midden zo’n 1,5 meter weggezakt te zijn. Tja, de rivier is zo’n 30 meter breed, dus dat is wel een probleem. Het water staat nu ruim een halve meter onder het laagste punt, maar als het flink gaat regenen, kan het nog wel 2 meter stijgen. We zullen dus maar een logeerhuis in de stad gaan zoeken, want andere verkeersbruggen zijn er niet. Lopend kan echter wel op veel meer plaatsen. Om eerlijk te zijn wel een tegenvaller. Hopen dat het voorlopig niet teveel regent, maar wel genoeg om onze watertanks op peil te houden. Werklieden zijn nu de brugdelen aan elkaar aan het lassen. Ik verwacht niet dat dat veel zal helpen. De eerste dagen mochten mensen alleen lopend of met de motor erover heen. Op een gegeven moment was ik met Gerjanne op de terugweg, wordt ik door het hoofd van de politie verzocht mijn ‘vrouw’ af te laten stappen en er alleen met motor over te gaan, terwijl zij dan kan lopen. Nu gaat al het autoverkeer weer gewoon, ik schat trucks tot 8 ton gaan er gewoon over. Het is namelijk een hoofdverbinding naar andere delen van de provincie. Eigenlijk zijn we wel blij dat het weer open staat, want vooral ‘s avonds was het er door dronken mensen onrustig.

Ik denk dat ik deze week de computers van mijn team maar op de basisschool neerzet. Dat soort bulkdingen zijn lastig lopend te vervoeren, dus beter de regentijd voor zijn. Verder komen alle collega’s elke dag uit de stad rijden, dus als het water hoger staat, kunnen ze daar toch hun werk doen. Deze week heb ik een tweede part-time tekenaar kunnen werven, hij heet Jeffry. Hij blijkt in het laatste jaar van de middelbare school te zitten. Komt uit Pass Vallei. Ook weer een autodidact.
Mijn editor is afgelopen week donderdag en vrijdag niet geweest. Donderdag had hij vrij gevraagd ivm het Kerstfeest in zijn kerk. Had hij de nacht ervoor ook al niet geslapen ivm het feit dat hij plotseling de uitnodigingen moest maken. Vervolgens werd hij gevraagd een introductiefilmpje te maken over christen-zijn en de straatkinderen, etc. Dus hij zal de tweede nacht ook wel niet geslapen hebben.