Afgelopen week is de familie Van Driel verhuisd naar een andere huis in Wamena...........
We zijn verhuisd naar onze nieuwe stek! Het is een deel van het internaatsgebouw bij de Hogeschool. We zijn erg blij dat Oikonomos fondsen beschikbaar heeft gesteld om een paar slaapkamers te upgraden tot huis.
Sinds deze week zijn we ons er van bewust dat je je hier zelfs nog heel verlegen kan voelen met spullen die in Nederland nog niet altijd de rommelmarkt halen. Ons bankstel waar de nepleren bekleding op meer plaatsen wel dan niet is gescheurd. De eettafel die er niet veel beter aan toe is. De eetkamerstoelen waar je het maximaal een uur op uithoudt, echt hardhout ;-). Matrassen van tien jaar oud. Het aquarium dat op verschillende plaatsen is opgelapt door middel van extra glas en siliconenkit. Al met al denk ik dat ons duurste meubel een tweedehands elektrische piano is, Marktplaatswaarde zo’n 300 euro.
Maar toch, vergeleken met de mensen om ons heen… De reactie van de schoolchauffeur sprak boekdelen: “Tsjonge, één (zand)truck is niet genoeg hé.” Hij heeft niet gezien dat we uiteindelijk drie trucks en tien personenauto’s met spullen hebben verhuisd. Die tien jaar oude matrassen zijn tenslotte wel dik en we hebben dan toch maar een bankstel en een eettafel. Een aquarium hebben veel mensen nog nooit gezien!
De timmermannen hebben trouwens wel gezien wat we allemaal versleepten. Het is min of meer zo dat ze uit het huis verjaagd zijn, omdat onze spullen erin gezet werden. De dag voordat we helemaal over gingen, hebben we nog een ‘schilder’ gevraagd te stoppen. Hij was aan het ‘afwerken’, maar op de plek waar hij bezig was, lagen op de grond 20 druppels en voor de rest had hij overal zakkers. Ze waren nog niet klaar, maar ons oude huis moest onderhand ook echt opgeknapt gaan worden voor onze opvolgers. Iedere dag werd gezegd dat het huis binnenkort klaar zou zijn, maar uiteindelijk werd het geen eind juli, maar begin november.
Het feit dat we toch verhuisden had dan ook meer te maken met het feit dat Anne-Marie de geplande vakantie/verhuisdagen al een week opgeschoven had en ze vervolgens toch echt op begonnen te raken. De afgelopen dagen hebben we dan ook het huis leeg gekregen. In het nieuwe huis staan de meeste zaken nu wel op zijn plek. In de logeerkamer staat inderdaad nog een berg dozen, maar daar gaan we nog wel tegenaan.
Het huis is beslist erg prettig, we zijn er erg blij mee. We kijken heerlijk op de heuvels en er is altijd wel wat te beleven. Het is hier weken droog geweest en twee dagen voordat we verhuisden begon het eindelijk weer te regenen. De watertanks van het oude internaat liepen de eerste morgen dat we hier waren zelfs over via een plastic pijp van een cm of vijf. Een hele club studentes stonden volledig gekleed hun haar te wassen onder dat ‘stromend water’. Het was een gegil en gelach van belang. De rest van de dagen hebben Gerjanne en Henrike het ook super gehad, ze gaan met studenten mee naar de rivier of naar het witte zand boven op de heuvel.
Deze week zijn de kantoorspullen van USAID bezorgd. 11 dozen werden afgeleverd. Wegens de verhuizing zijn ze nog niet opgemaakt, ze zijn namelijk in hout verpakt. We zijn erg blij met onze spullen. Aan het formaat van de dozen te zien, geloof ik trouwens niet dat ze meubilair hebben meegestuurd. Als dat zo is, moeten we daar dus nog achteraan.
Deze week hebben we weer wat stapjes gezet om eind van de maand de ‘dag van de leraar’ te organiseren. Het is nu de bedoeling dat we punten van het curriculum doorspreken met de overheid. De tussenpersoon Serasi van USAID doet daar ook veel aan.
