We zijn bezig met het plannen van trainingen
in andere plaatsen. Al zo’n 150 scholen zijn de afgelopen jaren getraind. We
willen graag de boeken voor de overige scholen ook gaan uitdelen na trainingen
in de betreffende plaatsen. Dit lijken ook plaatsen aan de kust te kunnen zijn.
Het schrijven van de boeken gaat ondertussen
ook door. We zijn halverwege klas 3. We wachten nu nog op tekeningen van de
illustrator en verbeteren inhoud en lay-out. Ik schat in dat het boek straks
goede aftrek gaat vinden. Al die verhaaltjes over Papua vinden we zelf nog
interessant. Een collega zei dat ze thuis steeds gevraagd wordt wat het
nieuwste verhaal is, want dan moet ze dat vertellen.
De boeken van klas 1 en 2 zijn helemaal
herzien. We zijn ze nu aan het printen voor de onderminister in de hoop dat we
daar een aanbeveling van los kunnen krijgen. Ruim 4000(!) bladzijden
dubbelzijdig op papier krijgen, valt overigens niet echt mee. De printer draait
daarmee overuren. Bij het checken van de geprinte versie komen we nog wel eens
wat lay-out foutjes tegen in klas 1-2 en die worden nu alsnog verbeterd. Heel
positief is ook dat een andere organisatie ondertussen is begonnen een deel van
onze boeken over te zetten naar de Lani stamtaal. Ik schat in dat we dan
helemaal succes kunnen boeken, de kinderen in dat gebied spreken namelijk nog
haast geen Indonesisch.
Het nieuwe hoofd onderwijs Papua heeft nu ook
zijn aanbevelingsbrief voor onze boeken gegeven. Dat helpt in gesprekken met
andere organisaties. Hopelijk gaat de lokale overheid echter ook serieuzer naar
leerresultaten kijken zodat er een vergelijk plaats gaat vinden met wat voor
methode je meer succes hebt.
Nu ligt de nadruk in Papua toch vooral op het
af hebben van je administratie.
Het trainingsteam van YKW gaat nog steeds scholen af.
Deze week ging ik mee naar een school een half uur buiten Wamena. Er waren een
paar leerkrachten les aan het geven met onze boeken. Dat is erg stimulerend.