Ik (Martijn) ben afgelopen week bij een presentatie geweest van de onderzoeksgegevens op leesgebied door heel Indonesië. Erg interessant.
Zeker ook omdat ze de gegevens presenteerden in de trant van ‘een leerkracht
die de vraag alleen al maar herhaalt, zorgt ervoor dat zijn kinderen gemiddeld 20
woorden meer per minuut lezen.’ Of, ‘een ouder die zijn kind dagelijks
voorleest, heeft een kind dat gemiddeld 14 woorden meer leest per minuut.’ Dat soort feiten zijn natuurlijk erg goed te
gebruiken in trainingen.
Nationaal zit Indonesië op een redelijk
leestempo. Aan het eind van klas twee kunnen kinderen gemiddeld 52 woorden per
minuut lezen (balk EGRA). De kinderen van twee scholen die we getest hebben na
het gebruik van onze boeken voor twee jaar, zaten op 58 per minuut (balk BPKP),
terwijl dat op zes scholen die we in de dorpen om Wamena heen getest hebben maar op gemiddeld 11
woorden per minuut ligt. Fijn om te zien dat kinderen het goed doen met de
boeken die we schrijven.
Omdat ik dan toch in Jayapura moest zijn, ben
ik bij de provinciale dienst onderwijs geweest. Degenen die verantwoordelijk
waren voor lager onderwijs en onderwijs in afgelegen gebieden leken behoorlijk
toegankelijk. Hopelijk groeit er meer uit deze contacten. Ik werd gelijk
uitgenodigd om twee trainingen te verzorgen die niets met onze boeken te maken
hebben. Lastig om dan een goed evenwicht te vinden tussen je
hoofdverantwoordelijkheden en dit soort mogelijke kansen.
